جمعه، مهر ۲۸، ۱۳۸۵

2.

نمیدونم این فقط مشکل منه یا بقیه هم این مشکل و دارن من معمولا تو محیطای مختلف زود ارتباط برقرار میکنم راحتم با آدما
و جبهه گیری ندارم در مقابلشون، از جمله پسرا که معمولا سر کلاس شیطون ترم هستن و معمولا میان ته کلاس میشینن که
منم میشینم حالا مشکل من همیشه اینه که به پسره بفهمونم بابا جان این فقط یه رابطه کلاسیه اگه من میخندم و شوخی
میکنم معنیش این نیست که ازت خوشم میاد بعد وقتی اولین علایم این گیر دادنا پیدا میشه( که الحمدالله هم همیشه ما رو
چراغ نفتی میگیره و دریغ که یه آدم توپ پیدا شه)مجبورم برای اینکه از پچپچه های بقیه و خود یارو راحت شم فاصله بگیرم از جمع بعد معمولا اینو میزارن به حساب اینکه خودمو
گرفتم و این دور تسلسل باطل ادامه پيدا ميکنه بدبختیم اینه معمولا آدمای بدی نیستن ولی خوب در حد ادمی که من خوشم بیاد
نیستن خیلی دلم میخواد از یکی بپرسم تو این مواقع باید چیکار کنم چه جوری به یارو حالی کنم حد خودشو بفهمه در ضمن من نمیدونم چرا اصولا همه دنبال تریپ هستن با هم دیگه، من باحالترین خاطرات دانشجوییم با بچه هایی بوده که مثه
فقط دو تا همکلاسی فارغ از جنسیت شیطونی میکردیم...

هیچ نظری موجود نیست: