اينم ادامه مطلبم:
اولش يه سرهنگ تقريبا قد بلند اومده بودو هی ميگفت تجمع نکنين برين ماهم که اصلا نيگاش نميکرديم و به روی خودمون نمی آورديم تا اينکه يه دفعه يه سرهنگ...که خيليم وحشی بود اومد و با توپ و تشر و عربده هايی که ميکشيد ميخواست ما رو متفرق کنه هم زمان ما ديديم چند تا از بچه ها خودشونو رسوندن به روبروی در غربی بالای چمنا همون لحظه شروين زنگ زد گفت پرستو اينا اومدن بالا شماهاهم تک تک بيان منم اون وسط در حاليکه تقريبا پست سرم صدای عربده های بلند اون يارو می اومد تند تند تو چمنا ميومدم و به بچه ها زنگ ميزدم ميگفتم که بيان بالا ...دقيقا ياد فيلم آفسايد افتاده بودم اونجا که اون دختره از ايست بازرسی فرار کرد و تند تند ميدويد ولی آخرش سربازه گيرش انداخت من و پريسا همون دوستی که از شهرآرا برداشتيمش و اومديم تند تند سربالايی اسفالت و ميومديم بالا که سربازه داد می‌زد برگرد خانوم برگرد و جلوی ما رو گرفته بود ما هم الکی ميگفتيم وسايلمون دست دوستامونه ميريم بگيريم و زديم تو چمنا همون لحظه اون وحشی(بابايی) پارچه نوشته بچه هايی که شايد با ما ۲ متر فاصله نداشتنو به زور گرفت و فک کنم زدشون يه لحظه انقد ترسيده بودم جرات نداشتم پشت سرمو ببينم تا رسيديم بالا... اينجا مرحله اول اعتراضامون شروع شد که نيرو انتظامی تقريبا به گفتن متلک و حيف نون و آدم نيستينو اينا ميگذروند در عوض بچه ها توپشون پر بودو حسابی داد بيداد ميکردن چقد جالب بوديم! اينکه به صف شديم روسريا رو کشيديم جلو که نگن يه مشت بی حجاب اومده بودن پسرای گل استاديوم ما رو منحرف کنن! يکی از بچه ها داشت يادداشت ميکرد سرهنگه پريد به زور دفترشو گرفت ميگه(تو رو خدا اينجاشو)داری مينويسی کاور سبز کاور نارنجی به کی ميخوای اطلاع بدی اينا رو ميگيم خوب مگه اين سربازا کاورشون سبز و نارنجی نيست؟! و يارو روشو اونور ميکنه... اينجاهاش من خيلی چيزی نگفتم يه جورايی هنوز اون عربده هايی که پشت سرم شنيده بودم تو گوشم بود بعد از به قول خودشون مذاکرات (چقد ما مهم بوديم) با قسم و آيه گفتن بيان برين سوار اوتوبوس شين اول يه تعداد کمی رفتن من و چند تا ديگه نرفته بوديم فک ميکردم ما رو ميبرن نا کجا آباد!! ولی بعد ديدم بچه ها ميگن ۲ تا راه داريم يا سوار اوتوبوس شيم و يه قدم به هدفمون نزديک تر بشيم يا همين جا بمونيمو حالمونو بگيرن!! البته از نيشخندای چندش آورشون معلوم بود چه هدفی دارن ولی وقتی قسم ميخوردن ...خلاصه که سوار شديم هيجان زده بودم با شروين و مريم تماس گرفتم يا گرفتن! گفتم که ما رو سوار اوتوبوس کردن اول دور زد به چه طرز فجيعی (من ياد اين افتادم که اوتوبوس نويسنده ها و شاعرا رو ميخواستن بندازن تو دره) بعد از سر پايينی اومد پايين بچه ها جيغ ميکشيدن ما رو کجا داری ميبيری بعضيا گفتن داره ميبره در شرقی دوباره هيچی نگفتيم از در شرقيم رد شد تا اون لحظه اميدوار بودم ميگفتم قسم خورد.. رفت سمت چيتگر اون لحظه که سر پيچ پارک چيتگر دور زد فهميدم داره میپيچينتمون بعد دوباره اوتوبان کرج٬ بچه ها ترسيده بودن خيلياشون همچين جاهايی رد نشده بودن تازه سنشون کمتر از اين حرفا بود من جای اونا بودم از ترس مرده بودم يه لحظه رو پل روبروی اکباتان با چنان سرعتی چرخيد گفتم تموم شد بچه ها همچنان جيغ ميزدن من که پايه بودم يکی يه فس همشونو ميزديم بخصوص اون مرده که نيشش باز بود ميخواستم زنگ بزنم ۱۱۰ بگم ما رو دزديدن بغليم ميگه ۱۱۰ کين همينان ديگه! انقد جيغ زديم حاشيه جنوبی ميدون آزادی پياده مون کردن به اون ياروی خوش خنده ميگم نيشتو بند مرتيکه بغليم ميزنه بهم! بلند ميگم دروغ گفتن تو دين شما گناه نيست؟؟و میپرم از ماشين پايين به هم ميگيم دوباره برميگرديم استاديوم با نازنين رفتيم جلوتر و واسه مينی بوسا دست تکون ميداديم راننده ها با تعجب نيگامون ميکردن دو سه تا مسافرکش وايسادن که دو سه تا از بچه ها سوار يکيش شدن تو همين گير و دار که بقيه داشتم ميگفتن مينی بوس گير نمياد سواری بگيريم يه مينی بوس خالی ديديم رفتم جلو و حسابی دست تکون دادم تا متوجه ما شد بهمون گفت بيان پايين تر سوارتون کنم به بچه ها گفتيم بدو اين... فک کنم نازنين بود رفت به آقاهه گفت که دربست ميخوايم بريم استاديوم اونم گفت بياين مرد جالبی بود بهش گفتيم ميخوايم بريم بازيو ببينيم گفت بازی کجا کجاس من تا حالا استاديوم نرفتم بهش گفتم ما ميريم جا واسه دختر شما هم باز شه بعد سر قيمت باهاش چونه زديم اول گفت ۵۰۰۰ تومن ما گفتيم ما با اوتوبوس دربست تازه ۲دورم چرخوندمون مجانی اومديم!! مرجان گفت من همون کرايه هميشگيو ميدم نفری ۱۵۰ تومن! آخرشم همون ۵۰۰۰ تومن شد که نازنين اينا پولا رو جمع کردن فک کنم کسريشم خودشون روش گذاشتن و دادن به بهش حالا آقاهه ميگه بزار برسونمتون بعد !بچه ها ميگن ايشالا ميرسونی يکی ميگه گل دومم زدن (گل اول موقعی که جلو استاديوم بوديم زدن) ميگيم کی زده ميگه علی دايی هممون ميگيم هوق! حميده وای که کلی از دستش خنديديم و نقش اصلی همه عکساش ميگه(با لهجه ترکی) علی دايی همشهريمونه اينه همشهری گيرت(غيرت) داره و ادای اون يارو که ميگفت تو استرليا اون کانگورو تور دروازه رو پاره کرد ای بی تربيت... در مياورد آقاهه هم که آدم خوب و خوش اخلاقی بود هی بهش ميگفت پرچمتو بيار تو!هممون خوشحال بوديم اثری از دقايق قبل تومون نبود خوشحال بوديم حالشونو گرفته بوديمو برگشته بوديم! پايين چمنا پياده شديم اميد و شروين و ديدم که ميگفتن برين بالا پياده شين ولی راننده برای اينکه جريمه نشه ميگفت سريع بپرين پايين الان افسر جريمه ميکنه و ما پياده شديم اون مامورای اون بالا تا بيان متوجه ما بشن ما خودمونو رسونديم بالای چمنا دورمونو يه حلقه مامورا که اکثرا سرباز بودن گرفتن بعضی بچه ها خداحافظی کردن و رفتن بعضيا ديگه انگار انگبزه نداشتن تازه ساعت ۴:۳۰ بود گفتم بابا چرا نا اميدين هنوز يه نيمه مونده چرا يه کله گندشون نمياد باهاش حرف بزنيم ...کم کم به جمع سربازا افسرا هم اضافه شدن اولش سربازا هی دهن به دهن ما ميشدن دخترا که اصولا اين جور وقتا کم نميارن سرهنگه ميگه شماها تربيت ندارين به سرباز ه فحش دادين ميگم اول خودش شروع کرد يه سرباز درجه دار که احتمالا تحصيلکرده اس مياد جلو دهن سربازه(که به شدت شبيه سربازه نيشابوريه فيلم افسايده همون که دختر رو برد دستشويی) رو ميگيره ميگه حرف نزن ما يه قدم ميريم جلو سرهنگه ميترسه جامه عفت سربازاش لکه دار شه! داد ميزنه فاصله رو حفظ کنين ما هم به سربازا ميگيم اوو نامحرميا فاصله رو حفظ کن نتيجه اين ميشه که پشتشونو ميکنن به ما٬ ما هم که خسته شديم از وايسادن زياد٬ ميريم روی تپه چمنی ميشينيم ميگم حالا که اينا پشتشون به ماس ما هم پشتمونو کنيم!!همه از اون وری ميشيم آروم ميگيم اينجا منطقه قزوينه و ميخنديم کاش يه عکس ازش داشتيم(۱) شما هرچی عکس ميبينين واقعا بايد به عکاس شجاعش تبريک بگين انقد وحشی بودن که به راحتی دوربينم ميشکوندن تقريبا اکثر عکسا يواشکی گرفته شده بچه ها هم که ديگه اميدی به تو رفتم نداشتن بليطاشون سوراخ کردن و از يه نهال آويزون کردن... (۲) باز خسته شديم از وقت تلف کردن اين وسطم دوتا عوضی همش فيلم ميگرفتن که کفر ما رو بالا آورده بودن به سرهنگ گفتيم اگه مردی فيلم دوربين اينو بشکون صد البته که نشکوندن! يه لحظه سربازا به خيال اينکه ما بيخيال شديم رفتن اون ور ما هم سريع رفتيم رو اسفالت نشستيم! يه دفعه دادشون در اومد اومدن دوره مون کردن و سرهنگاشون شروع کردن:به من ميگه اون موقع که ما جبهه بوديم شما اصلا به دنيا اومده بودين ميگم مگه من بچه دبستانيم که اون موقع به دنيا نيومده باشم ما زير موشک بارون بزرگ شديم نوشين ميگه من خودم موقع جنگ تو اهواز بودم! يکی ديگه شون ميگه تربيت ندارين اگه تربيت داشتين ميرفتين تو چمن که ما بلند ميزنيم زير خنده ميگيم يعنی هر کی با تربيته تو چمنه (يارو حسابی حالش گرفته شد)اون يکی ميگه حيف نون که بدن شماها بخورين ميگيم باشه حيف نونحميده مثه همه ما عصبانيه وايساده ميگه درست صحبت کنين ما ميخوايم بريم فقط بازيو ببينيم يا رو ميگه حرف نزن تربيت ندارين شماها تربيتتون نکردن ميگم ما مگه حرفی زديم شماهايين که دارين حرف ميزنين بچه ها به حميده ميگن بشینه اون يکی ميگه اينا همش مشکلات تهرانه تو شهرستان کدوم دختری اينکارا رو ميکنه من اگه دخترم اين کارو بکنه پوستشو ميکنم(دلم ميخواست دخترشو ببينم) سرهنگ قد کوتاهه همون عربده کشه که از قضا بغل منم وايساده ميگه زياد حرف بزنين همچين ميزنمتون که... حيف که حکم نداريم ميگم بزن زدن يه دختر که هنر نيست منم ميزنم خواهر کوچيکمو اينو يواش به بچه ها گفتم البته می‌گم چه خوب که مشکل مملکت ۴ تا دختره که ميخوان برن استاديوم نه معتادی هست نه دزدی نه قاتلی...به بچه ها ميگم مبايل کدومتون صدا ضبط ميکنه صدای اينا رو ضبط کنين ميگن که چيکارش کنيم اينا اطلاعاتين خودمونو بيچاره ميکنيم ولی کاش ضبط کرده بودن لااقل به درد به وبلاگ که ميخورد خلاصه همين طور فحشاييه که بهمون ميدادن و ما هم انگار نه انگار بعد ديدن نه ما از رو نميريم رفتن يه وانت سياه آوردن جلوی ما که کسی ما رو نبينه ما هم بلند شديم رفتيم اون ور تر نشستيم يکی گفت بچه يه جوری بشينين درختمون وسط باشه! يه دفعه يه لباس شخصيه خيلی وحشی اومد جلو و واسه زهر چشم گرفتن موبايل يکيو به زور گرفتن و بردن کم کم خيلی داشتن وحشی ميشدن اومده ميگه من يه کلمه بهتون ميگم بلند شين برين خواهش ميکنم تمنا ميکنم که ديگه بالاتر از اين نداريم شماها هم اگه منطق دارين برين پرستو اينا ميگن يه لحظه حرفای ما رو گوش بدين که يارو وسط حرفاشون می پره و ميگه هو دارم با يه نفر حرف ميزنم پرستو شروع ميکنه حرف زدن بازم حرفشو قطع ميکنه ميگه زياد حرف ميزنين يا به زبون خوش ميرين يا همتون جمع ميکنيم ميبريم هرچی ديدين از چشم خودتون ديدين ساعت حدود ۲۰ دقيقه به ششه. من سرم پايينه برق پوتينا رو ميبينم که بهم نزديک ميشه ميگه خانوم بلند شو من رومو کردم اون ور که يعنی متوجه نيستم با منی ۳ دفعه ميگه مطمئنم که بار بعدی با لگد ميزنه تو پهلوم ياد بچه ها جلوی دانشگاه تهران ميوفتم و باتوما که يه دفعه ميبينم بچه ها بلند شدن ميگن ارزش نداره کتک بخوريم ضمن اينکه بازيم داره تموم ميشه راست ميگفتن يه ۵۰ متری که ازشون فاصله گرفتيم برگشتيمو علامت ويکتوری نشون داديمو داد زديم ما برميگرديم!! واقعيت اينه هيچ کدوممون به اون معنا ناراحت نبوديم از اينکه چهار تا افسر کله گنده رو مچل خودمون کرده بوديم به معنای واقعی٬خوشحال بوديم باور کنين حسابی کم آورده بودن توقع نداشتن يه مشت دختر بدون هيچ ترسی از تير تفنگ و باتومشون وايسن تو روشون برگشتيم تو چمنای پايين همين طور داشتيم ميرفتيم که خدافظی کنيم اميد گفت حيف نيست عکس دسته جمعی نندازيم گفتم چرا برو به بچه ها بگو نتيجه اش شده اين چند تا عکسی که ميبينين اکثر عکسا رو منصور و نوشين گرفتن که اون وسطا ما ديديم يه ماشين تيریپ خفنی وايساد ولی حميده پريد طرفشون که ديديم ناظمی گوينده خبر ورزشيه شروع کردن پرسيدن اينکه چی شده و اينا ما هم که توپمون پر!!! حسابی داشتيم تعريف ميکرديم که به حميده گفت همينا رو باهات مصاحبه ميکنم بگو٬ در گوش حميده گفتم مقنعه اتو بکش جلو بعدا نگن موهاش بيرون بود نميتونستيم نشون بديم!! حميده هم خوب حرف زد يه جاش گفت چرا عنايتی که آقای گله نبايد تيم ملی باشه اونم ازش پرسيد طرفدار کدوم تيمی اونم گفت فرقی نداره تيم ملی٬ ما از پشت سر هی گفتيم بابا راستشو بگو ناظمی گفت معلومه استقلالی هستی اونم گفت نه اتفاقا قرمزم ولی تو تيم ملی بهترينا بايد بازی کنن قرمز و آبی نداره که همه ترکيدن از خنده بعد ناظمی رو کرد به من گفت حالا با اين خانوم مصاحبه ميکنيم راستش من يه خورده ترسيدم نميدونم چرا ولی منصور از دور اشاره کرد گفت نه حرف بزن منم سريع گفتم باشه مصاحبه ميکنم ولی فيلم بردارشون گفت فيلم تموم شده اينم شانس ما بعدش شروع کرديم با خود ناظمی حرف زدن دوست حميده٬ زهره فک کنم گفت که دوستاشون با لباس پسرونه راحت رفتن تو و ناظمی کلی تعجب کرد به فيلمبردارشون گفت هيچی فيلم نمونده ديگه؟ گفتم ميخواين بريم براتون بياريم گفت مگه بتاکم دارين گفتم نه اگه مه موری ميخوره!(يه چيزی خواستم گفته باشم) بعد ۲ تا موتوری اومدن علی رغم قيافه تابلوشون وحشی نبودن ازمون پرسيدن چی شده تو جيباشون کارت AFC بود وقتی گفتيم چه فحشايی دادن بهمون باورش نميشد هرچند که اونم توجيح ميکرد که اينجا امنيت نداره...خلاصه که بعد پرستو جون لطف کرد ما سوار ماشينش شديم ۴ نفر عقب ۳ نفر جلو!!! هم زمانم بازی تموم شد حميده هی پرچمشو تکون ميداد که نتيجه اش شده اون عکس قشنگه که منصور نصيری انداخته ولی بعدش يه پسره پرچمشو قاپيد!تو اتوبانم هرجا پليس ميديديم نوشين بيچاره مجبور ميشد بره پايين که جريمه نکنن آخه پرستوی بيچاره يه سری جريمه اش کرده بودن موقعی که ماشينشو پارک کرده بوده تو ماشينم خلاصه يه سری صحبت کرديم راجع به اين مسئله ....روز چهارشنبه برای من در کنار همه اين مسائل دوستای خوبی بود که پيدا کردم و واقعا خوشحالم اونايی که خيلی نگاهشون با اطرافيانم فرق داره براشون خيلی مسائل مهمه و نسبت بهش واکنش دارن و منفعل نيستن دوستايی که اميدوارم خيلی زود بازم ببينمشون...اين وسط چند تا مرد بودن به معنای واقعی که در کنار ما بودن و نگران ما به خاطر ما با اينکه بليط داشتن استاديوم نرفتن و ما رو تنها نذاشتن تو اين جمع شدنم نقش اصلی رو داشتن اميد ٬ شروين ٬ منصور نصيری عکاس و ...آقای راننده مينی بوس!!
راستی اين وسط يلدا معيری رو ديدم که واقعا دوست داشتم از نزديک ببينمش و کلی خوشحال شدم و آس عکسا مال اونه دقت کنين که ما اون موقع هرکدوممون از يه ور داشتيم فرار ميکرديممن اميدوارم به اينکه بتونيم مجوز ورود بگيريم بايد يه سری کار انجام بديم از ای ميل به فيفا تا ملاقات با مسئولا تا تنور داغه بايد يه کاری کنيم6:19 AM 3/3/2006