چهارشنبه، مرداد ۲۸، ۱۳۸۸

تا همین چند وقت پیش کابوسهای من دیدن مردهای سیاه پوشی بود که بهمون حمله می کردن یا هواپیماهایی که خونمونو بمبارون می کردن و ما داشتیم از بمب و آتیش فرار می کردیم اینا تاثیرات کودکی سپری شده در زمان جنگ بود مردای سیاه پوش عراقی ها بودن  و این کابوس دقیقا تا همین چند وقت پیش توی ذهن و خوابهای من بود
ولی تازگی کابوسهام فرق کرده شبا که اصلا نمی تونم بخوابم انگار صدای شکنجه می شنوم و خوابهای وحشتناک میبینم کابوسهام شده مردمی که همه بیجون وخونین روی زمین افتادن خونمون که داغونش کردن چون به چند نفر پناه داده بودیم و کسی که مدام داره تعقیبم می کنه...
نمی دانم چطوری میشه به کسایی که توی این اتفاقات آسیب دیدن آرامش داد چطوری میشه به کسی که تجاوز شده گفت دوباره به زندگی برگرد
منی که خوشبختانه حتی یه باتوم هم نخوردم تمام وجودم و اعصابم دردگیره داغون شده ...

۲ نظر:

maryam گفت...

آدمیزاد مزیتی دارد به نام نسیان

maryam گفت...

آدمیزاد مزیتی دارد به نام نسیان