یکشنبه، بهمن ۲۰، ۱۳۸۷

catasrophe

من عصبانیم

هر وقت که از این کوچه مضخرف رد میشم عصبانیم در حد انفجار 

اسرائیل و فلسطین به توافق رسیدن اینا هنوز به توافق نرسیدن که این کوچه سفارت مصر رو باز کنن مجبوری از تنها کوچه باقیمونده رد بشی ف کوچه ای که سرش و برای مترو کندن هزار تا ماشین که میخوان برن تجریش کج و راست پارک کردن

رد شدن از این کوچه عذاب علیمه 

من متنفرم از این کوچه از این حکومت که ما مردمش به .. هم نیستیم من متنفرم از اینکه به دنیا اومدم تو این مملکت گهی و از اونایی که منو به دنیا آوردن

هر روز چیزی وجود داره که بتونه تا سرحد مرگ منه خونسرد و عصبانی کنه از رفتار آدما تا وضع خیابونا و تا هزار چیز دیگه

نمی دونم کی میشه که خوشحال باشم مطلق یا حداقل برای چند روز


شبانه روز و دیدم بهتر از شبانه بود

درباره الی و دیدم 1 ساعت اول فیلم فوق العاده است یکی از بهترین ها با هنرپیشه های عالی ولی بعدش نمی دونم چی شد دیگه هی حسم کمتر شد گم کردم جریانو ، سردر گم شدم

میرم تردید و ببینم اگه بشه

هیچ نظری موجود نیست: