روز سه شنبه طبق معمول رفتم که بلیط ساعت 4 مو بفروشم قرار بود فیلم مخمصه باشه که جاش دست های خالی طالبی رو گذاشتن منم دیر رسیده بودم دیگه نا امید شده بودم که کسی بلیطمو بخره که یه دفعه دو تا دختر اومدن و خریدن! بعد هم وایسادم تا ساعت 6 که فرش ایرانی رو ببینم البته در این وسط یه ذره خودمو تقویت کردم!!
فرش ایرانی: فیلم تعدادی از کارگردانهای مطرح کشورمون در مورد فرش فیلم تا حدودی خسته کننده است و من البته وسطش یه چرت هم زدم ولی دیدنش ضرر نداشت فیلم رخشان بنی اعتماد جالب بود راجع فرشی 3 بعدی تو اصفهان که واقعا زیبا بود بقیه شونم بد نبودن
و بعد هم میدونستم موزه فیلم اخراجیا رو گذاشته با دوستم رفتیم سوار ماشین شدیم، ماشینی که منو شدید یاد نفس عمیق مینداخت دو تا پسر افسرده که دقیقا مثل کامران و منصور حرف میزدن و تازه وسط راه ازشون پرسیدیم ولیعصر میرین اونم گفت آره و خلاصه روبروی موزه پیاده شدیم جمعیت که پر بود جلوی موزه فکر کنین همه هم دنبال بلیط بعد خیلی اتفاقی از 3 تا مرد که داشتن میرفتن تو دوستم پرسید بلیط دارین اونم گفت آره دنبالم بیا بعد هم هر چی گفتم پول بلیطشو نگرفت ظاهرا بلیط مجانی داشتن و البته یکیشون به شدت گیر بود و همش دور من میپلکید که دیگه حسابی اعصابم خورد شده بود به خاطر همین رفتم 3 تا ردیف عقب تر نشستم سینمای موزه و جو ش اصلا بدرد جشنواره نمیخوره یه سری آدمای اکثرا کله گنده میان که وقتی گذرونده باشن اصلا عشق سینما و فیلم نیستن بعد فکر کنین یه پسر با قیافه حزب الهی که ریش تنک و بلیز رو شلوارن اومد بغل من نشست بعد 40 کیلو ! وقتی میخندید 3 متر میپرید هوا و مثه اسب می خندید الهی که بمیره نمی ذاشت دیالوگها رو بفهمیم اونجا هم گرم صدای فیلم هم خراب خلاصه که تحمل کردیم فیلم یه فیلم تجاری خوبه علاوه بر خنده هاش من آخراش اشک تو چشام جمع میشد واقعیت جنگ و خشونت عریان جنگ پاهای رو مین جا مونده تانکایی که از رو پای رزمنده ها رد میشد... ساعت 11:30 شبم در حالی که نم نم بارون میومد پیاده رفتم خونه حالی بردم:)
فرش ایرانی: فیلم تعدادی از کارگردانهای مطرح کشورمون در مورد فرش فیلم تا حدودی خسته کننده است و من البته وسطش یه چرت هم زدم ولی دیدنش ضرر نداشت فیلم رخشان بنی اعتماد جالب بود راجع فرشی 3 بعدی تو اصفهان که واقعا زیبا بود بقیه شونم بد نبودن
و بعد هم میدونستم موزه فیلم اخراجیا رو گذاشته با دوستم رفتیم سوار ماشین شدیم، ماشینی که منو شدید یاد نفس عمیق مینداخت دو تا پسر افسرده که دقیقا مثل کامران و منصور حرف میزدن و تازه وسط راه ازشون پرسیدیم ولیعصر میرین اونم گفت آره و خلاصه روبروی موزه پیاده شدیم جمعیت که پر بود جلوی موزه فکر کنین همه هم دنبال بلیط بعد خیلی اتفاقی از 3 تا مرد که داشتن میرفتن تو دوستم پرسید بلیط دارین اونم گفت آره دنبالم بیا بعد هم هر چی گفتم پول بلیطشو نگرفت ظاهرا بلیط مجانی داشتن و البته یکیشون به شدت گیر بود و همش دور من میپلکید که دیگه حسابی اعصابم خورد شده بود به خاطر همین رفتم 3 تا ردیف عقب تر نشستم سینمای موزه و جو ش اصلا بدرد جشنواره نمیخوره یه سری آدمای اکثرا کله گنده میان که وقتی گذرونده باشن اصلا عشق سینما و فیلم نیستن بعد فکر کنین یه پسر با قیافه حزب الهی که ریش تنک و بلیز رو شلوارن اومد بغل من نشست بعد 40 کیلو ! وقتی میخندید 3 متر میپرید هوا و مثه اسب می خندید الهی که بمیره نمی ذاشت دیالوگها رو بفهمیم اونجا هم گرم صدای فیلم هم خراب خلاصه که تحمل کردیم فیلم یه فیلم تجاری خوبه علاوه بر خنده هاش من آخراش اشک تو چشام جمع میشد واقعیت جنگ و خشونت عریان جنگ پاهای رو مین جا مونده تانکایی که از رو پای رزمنده ها رد میشد... ساعت 11:30 شبم در حالی که نم نم بارون میومد پیاده رفتم خونه حالی بردم:)
روز چهارشنبه هم بلیط گوشواره رو که روز قبل به بغل دستیم فروخته بودم بلیط آفتاب بر همه... هم فروختم و با دلی آرام و قلبی مطمئن اومدم خونه!!!
آقا دیشب دیدین برنامه فوق العاده دادگاه خسرو گلسرخی رو گذاشت؟؟؟!!!!!!!! هرچند که بعدش یه مثلا تحلیل گذاشته بود و چرند گفت مردک ولی خیلی برام جالب بود گفت این فیلم اولین بعد از انقلاب داره پخش میشه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر